Huế naar Ninh Binh

P-P-P-P-P-Phong Nha!

Na ons bezoek aan Huế rijden we Noord-Vietnam binnen. Eerst opnieuw langs de saaie 1A, maar na een zeventigtal kilometer beginnen we aan een nieuw avontuur. Na enkele weken terug onder de indruk te zijn geweest van kalme kustwegen is het nu de beurt aan het magnifieke tarmac van de Duong Ho Chi Minh.

Nabij Dong Ha slaan we af van de snelweg en al snel bevinden we ons op een glooiend en uitermate rustig stuk weg in perfecte staat. De gps vertelt ons deze route, ook wel “Uncle Ho’s Road” genoemd, te volgen voor de volgende 130km. Daar zijn we niet rouwig om! Billy is in zijn element en geniet duidelijk van de constante hellingen en afdalingen. Met dank aan de goede staat van de weg en het weinige verkeer maken we snel vaart en voor we het weten naderen we onze bestemming: Phong Nha-Ke Bang National Park.

Bij het binnenrijden van het dorpje Phong Nha, de springplank van waarop de meeste mensen het nationaal park binnenduiken, worden we begroet door een gigantisch naambord dat op een rotswand is gemonteerd. We zijn zonder twijfel op de juiste plaats gearriveerd en de omgeving ziet er nu al veelbelovend uit. Noord-Vietnam stelt zeker niet teleur! Naast de indrukwekkende rotsformaties maken de honderden grotten en ondergrondse rivieren die in de kalkstenen bergen zijn ontstaan de regio tot een echte topper in Vietnam.

Met klinkende namen zoals de “Paradise Cave” en “Dark Cave” kun je niet anders dan er eentje een bezoek brengen. De grootste grot ter wereld (9km lang, 200m hoog en 150m breed), Son Doong Cave, ligt ook in dit park en werd pas geopend voor het publiek sinds 2013. Hij is zo groot dat er een Boeing 747 in zou passen – gelukkig mag dat niet. Het bezoeken van deze grot is trouwens erg beperkt, slechts 500 mensen per jaar mogen erin, je moet jaren van vooraf boeken en het kost je ook nog eens een klein fortuin (plusminus 3000 dollar) om de meerdaags trekking erdoor te mogen doen. Wij gaan dus maar voor de Paradise Cave, iets minder groot misschien, maar een stuk goedkoper en makkelijker te bezoeken. En zeker ook spectaculair!

Het laatste strand

Omdat we vrezen dat het de laatse keer zal zijn, stoppen we tussen Phong Nha en Ninh Binh nog even aan zee, in Vinh. Een stad waar niks te zien of te beleven valt maar die wel een lang strand heeft waar tijdens de week geen kat te bespeuren is klinkt ons niet slecht in de oren. We spenderen er twee nachten met daar tussenin een volle dag aan zee alvorens we verder snorren naar Ninh Binh

Halong van het land

Vlakbij Ninh Binh ligt het “Trang An - Tam Coc - Bich Dong scenic complex”. Een hele mondvol en de reden waarom bezoekers hier komen. Het “scenic complex” van deze streek wordt dikwijls het Halong Bay van het vasteland genoemd. Veel uitleg moeten we daar niet bij geven, vervang in je geestesoog het water in de baai door rijstvelden en je hebt een goed idee van hoe het er uitziet. Billy helpt ons – in wat een van zijn laatste ritten is – de omgeving verkennen. De karstrotsen lijken uiteraard sterk op die in Guilin in China en Vang Vieng in Laos, maar ook al is het herkenbaar, omgevingen zoals deze blijven altijd indrukwekkend. Bovendien worden we ’s avonds voor de eerste keer getrakteerd op een mooie zonsondergang in het karstgebergte. Eindelijk!

De volgende morgen is het eindelijk tijd geworden voor onze laatste rit. Onderweg zagen we steevast bordjes die ons de resterende afstand naar Hanoi toonden. Een drieënenhalve week geleden waren we nog meer dan 1600 kilometer van verwijderd van Vietnam’s hoofdstad, nu nog slechts 100. Een korte, vlotte rit – hoewel we er toch in slagen eventjes verkeerd te rijden – brengt ons voor een laatste keer in een grootstedelijke drukte van jewelste terwijl we als volleerde “motards” onze weg banen door de kleine straatjes van het oude centrum. We komen aan op onze eindbestemming. We hebben Vietnam doorkruist en we hebben het er leven vanaf gebracht. Oef!

Aanraders

• Phong Nha

• De Paradise Cave bezoeken. Alle inkomtickets voor de grotten zijn helaas wat aan de dure kant, maar hier krijg je redelijk veel grot voor je geld. Geef zeker geen geld aan het “treintje” maar wandel verder, aangezien ze je toch nog steeds ver van de ingang afzetten en je de klim sowieso zelf moet maken.

• Ninh Binh

• Zoals zo vaak: huur een brommer en verken de omgeving.

• Goedkopere en zeer kwalitatieve accommodatie is te vinden in Ninh Binh, maar als je geen brommer hebt of wil huren verblijf je best in Tam Coc, wat iets duurder is maar wel in het park zelf ligt.